‘k Heb niet lang hoeven zoeken; 67 jaar geleden die indentiteit al gevonden!

Nieuw lied!

We zijn benaderd door het Limburgs museum om een lied te schrijven over de Limburgse identiteit; DNA van Limburg, heb ik afgekort naar DNAVL, stond er ineens De navel. Daar heb ik naar gestaard. Het liedje is een zoektocht naar de identiteit van de Limburger. Het begint met de stelling dat wij net zo Limburgs zijn als de paashaas (die niet bestaat) en eindigt met de tekst dat we er in Limburg ons eigen feest van maken. ‘Roer alles door elkaar en laat het smaken!’.

Uit een recente enquete van het Limburgs museum blijkt dat de mensen ons zien als een belangrijk boegbeeld van Limburg. Daar is het ons nooit om begonnen, maar door dicht bij onszelf te blijven zijn we dat automatisch geworden. En daar worden we blij van!

Jack Poels