Nu wel op “d’n Observant”

	Datum:	1 sep 2021
	Naam:	A walk trough memory lane, part 2
	Organisator:	Me, myself and I.
	Plaats:	Kanne (B)
	Aantal km’s:	12,4
	Duur ±:	iets minder dan 5 uur
	Google Earth	GDB-file (Garmin)	GPX-file	Foto’s

Nadat de top van “D’n Observant” op 27 aug niet werd gehaald, is op 1 sep een nieuwe poging gedaan met dit keer een start vanuit Kanne, België. Op de parkeerplaats naast de kerk is het vertrek. Sokken aan, wandelschoenen aan, mijn oude gps opgestart, de volgapp voor het thuisfront opgestart, auto op slot en ik ben weg. Na zo’n 250 meter, mieljáár, mijn wandelstok in de auto laten liggen; terug! Die is hier echt onontbeerlijk.

Buiten het dorp kom ik al gauw oog in oog te staan met de mij welbekende Duivelsgrot; ook een van mijn avonturentrips uit lang vervlogen tijden. Toen kon je er nog in; nu is hij afgesloten met dikke metalen platen. Maar ondanks dat, nog steeds indrukwekkend.

Na de grot gaat het omhoog naar de top, wat een stevige lange klauterpartij is. Gelukkig is het een breed pad en krijg ik af en toe een mooi uitzicht. Na een steile trap bereik ik uiteindelijk het hoogste punt. Ik mag het misschien niet zeggen, maar het was voor mij een tegenvaller. Oké, het is dan wel het hoogste punt van Nederland, maar van het ‘panoramisch landschap’ is weinig van te zien. Het is een grote open plek met daarom heen heel wat bos. Echt zicht op de weide omgeving is er niet bij. Op de ‘top’ is de “Mestreechse Ster” gebouwd van gaas en keien.

Na een kleine pauze vervolgen we onze route. Via de oostzijde van het plateau zakken we af richting het begin van het Albertkanaal. Onderweg  vindt ik het houten plankje wat in Japan was verwijderd van de MTB-route, waar de kleinzoon van Poulidor zijn Waterloo vond.
Het pad wordt steeds smaller en verandert in een soort jungle pad. Geregeld volg ik een verkeerd paadje en moet ik m.b.v. de gps de juiste richting zoeken. En zie, midden in die jungle staat grenspaal nr. 51 ‘op wacht’ om aan te geven waar Nederland ophoudt en België begint.

De route wordt steeds onbegaanbaarder, al zijn hier en daar tekenen dat jeugd hun artistieke vaardigheden hier hebben beoefend. Het pad kruipt naar boven, waar de restanten van Huize Caestert te zien zijn. Gelukkig zijn er activiteiten die duiden op een restauratie van de hoeve. Het uitzicht hier is grandioos; beneden is het begin/einde van het sluizencomplex van Klein-Ternaaien te zien.

Nadat we helemaal tot aan de straat zijn gedaald, gaat het weer omhoog naar verlaten groeven   waar blokbrekers blokken mergel voor de huizenbouw wonnen. Na weer te zijn aangekomen boven op het plateau, stuit ik tenslotte tegen het Albertkanaal. Linksaanhoudend moet het pad mij weer naar beneden brengen om het kanaal over te steken. Boven op de rand krijg je mooie uitzichten van het kanaal, dat helemaal is uitgegraven o.m. ter verdediging aan het begin van de 2^e Wereldoorlog. Aan de overzijde van het kanaal ligt nog het fort Eben-Emaël.

Terwijl ik naar beneden zak, wordt het steeds steiler en  lost het paadje op in het niets. Verder gaan is niet verantwoord en ik moet mijn route gaan aanpassen. TERUG!

Jump ??????

Maar dat was eenvoudiger gezegd dan gedaan. De helling op gaat meestal moeilijker dan af; zo ook in mijn geval. Halverwege de worsteling met de zwaartekracht op/tegen/aan een boom, een uitgebreide lunch genoten en na enig heen en weer verkennen uiteindelijk het paadje richting het plateau weer gevonden. Pffffffffffffff.

Mijn geplande route werd nu een heel eind korter, maar daar was ik nu even niet rouwig om. De wandeling ging bergafwaarts om uiteindelijk te eindigen op het ‘trekpad’ c.q. jaagpad langs het Albertkanaal. Hier een tijdje genoten van het uitzicht en nog wat gesnoept. Rechts van mij zie ik de brug van Kanne; daar moet ik naartoe. Onderweg passeer ik nog een duiker die het riviertje de Jeker – dat ook door Maastricht loopt – onder het kanaal voert.

Tenslotte ga ik nog even de brug op om te genieten van de uitzichten stroom- op/af -waarts. Daar is heel wat graafwerk verzet. Mijn wandelwerk is ook voorbij en voldaan ga ik terug naar mijn logeeradres.