Van 40 naar 30km; bijzonder!


8e-keer
Datum:
21 – 24 juli 2015
Naam:
99e Nijmeegse Vierdaagse
Organisator:
Plaats:
Nijmegen en omstreken
Aantal km’s:
4x 30km
Duur ±:
Dinsdag: 5 uur en 55 minuten. De rest veel langer!
Google Earth GDB-file (Garmin) GPX-file Foto’s

Dit 4Daagse verslag begint eigenlijk al op 17 juli. Die dag hoor ik van het overlijden van de echtgenote van mijn klas48-kamergenoot/wapenbroeder en vriend. “Piet, natuurlijk ben ik dinsdagmiddag aanwezig bij de herdenkingsdienst.” Nadat de telefoon is neergelegd schieten allerlei gedachten door m’n hoofd. Het zal toch niet …… Al drie keer de 4Daagse gemist; 2x door overlijden en 1x door een trouwpartij. En dit jaar heb ik hard nodig om de 100e N4D zeker te kunnen lopen.

Centrale Administratie: hulde!

Zaterdag de organisatie gemaild en een voorstel gedaan: “Gezien mijn leeftijd mag ik 30 km lopen: 4x 30 km is 120 km. Kan ik drie dagen 40 km lopen, wat ook resulteert in 120 km?” Helaas, daar wilt men niet aan. Men dient vier dagen te lopen in de opgegeven afstand. Ik mag me wel laten omzetten van 40 naar 30 km en men kan mij toestemming geven om op 04.00 uur te starten, gelijk met de 50km-lopers. Met de rouwkaart in de hand meld ik me zondag bij de Centrale Administratie en wat ik niet had verwacht, gebeurd. Heel soepel en vlot worden de benodigde handelingen uitgevoerd en sta ik na een kleine wachttijd weer buiten met de hoognodige papieren toestemming voor mijn vroege start en een polsbandje voor de 30km. Hulde aan de organisatie.

Hierna meld ik me bij de RADBOUDumc dependance naast de Wedren, waar ik me als vrijwilliger had opgegeven voor het jaarlijkse Vierdaagse Onderzoek en een aanvullend bloedonderzoek naar m’n vitamine- en mineralenstatus.

“Het hemoglobinegehalte, vitamine D, vitamine B12, foliumzuur, ijzer en magnesium worden gemeten in het bloed. Deze vitamines en mineralen hangen samen met voeding, beweging en gezondheid. In de door u ingevulde vragenlijsten hebben wij u daarom ook naar uw voedings- en bewegingspatroon gevraagd. Met deze kennis kunnen we in de toekomst gerichte voedingsadviezen geven aan de wandelaars.”

RADBOUDumc onderzoek

Achteraf blijkt dit een gouden greep te zijn geweest. Wat blijkt; elke ochtend voor de start was het urine inleveren, gewicht bepalen, en vervolgens koffiedrinkend wachten op het tijdstip van de start. Zodra het tijdstip daar was, werd je gescand en kon je zo de route op. Zo werd de ‘poppenkast’ bij de scanpoorten op de Wedren voor de deelnemers vermeden. Het gaf, eerlijk gezegd, wel een heerlijk gevoel om zo de vele duizenden lopers in de startvakken te kunnen passeren. Wel werd verwacht dat je de hele vierdaagse op papier nauwkeurig bijhield wat je dronk (soort, hoeveelheid, tijdstip) en de keren voor een ‘kleine boodschap’. Na een hele vriendelijke ontvangst, verwarring (ik stond op de lijst van de 40 maar liep de 30) vele vragen, een keuring, bloedafname, hartslag en nog wat testjes, was ik gereed.

Enfin, mijn 4Daagse kon beginnen. Dinsdag starten om 04.00 uur en finishen om 10.00 uur. Wel werd nu door het forum enige paniek bij mij gezaaid. Volgens het reglement en website kon men zich pas afmelden om 12.00 uur. Aaaiiijjj. Maar na een mailtje aan de Centrale Administratie was deze angst snel verdwenen: “U kunt zodra u binnen bent naar de Centrale Administratie komen. Dan zorgen wij ervoor dat u op een juiste manier wordt afgemeld.” Bingo!

De eerste wandeldag

Dinsdag werd een dag om niet te vergeten. Ten eerste een indrukwekkende herdenkingsdienst ‘s middags in Zwolle. Maar ook de wandeling werd een hele ervaring.

Om 02.00 uur gaat de wekker. Om 02.30 uur gepakt op weg naar Nijmegen, waar ik de auto deze keer vlak bij de Wedren kan stallen. Zo ben ik ook snel weer weg. Rond 03.15 uur aanwezig bij het RADBOUDumc.  Hier krijg ik een hartslagsensor om de borst gegespt. Omdat op de 30-km route (nog) geen uitleesposten actief zijn, krijg ik een ‘polshorloge’ om de hartslag te registreren om die nadien uit te lezen. Nog even wordt gevraagd wanneer ik denk te finishen i.v.m. de beschikbaarheid van personeel. Mijn planning is tussen 09.30 en 10.00 uur. “Helemaal goed. Wij zullen hier klaar staan en je zo snel mogelijk hier wegwerken. Succes met de tocht.”  Enfin, nog een kop koffie en dan is het zover: om 04.00 uur worden de aanwezige 20 lopers gescand en kunnen we op pad.

De startvakken staan nog mudvol als ik passeer; een heerlijk gevoel. De eerste 5 km is wel bekend: een grote kakofonie van zingende, dansende, schreeuwende, lallende toeschouwers, muziekinstallaties en heel veel goede wensen. Dan komt mijn afslag loop ik de 30-km-route op, de duisternis in. De route heb ik gelukkig in mijn gps gezet (Dank voor de tip, PeterC), wat een aantal keren goed van pas komt.

Toeschouwers zijn in geen velden of wegen te verkennen. Een enkele keer werd ik achterop  gereden door drie jonge meisjes, die toch even moesten weten of ik een N4D-wandelaar was. Deze vraag heeft me zowat de hele dag gevolgd. In Ressen – ik had hier nog nooit van gehoord – begon het te regenen, maar Buienradar gaf aan dat het maar even zou zijn.

Al vroeg aan de slag: bedankt!

Vanaf Ressen kwam langzaam het bermtoerisme op gang. Diverse partytenten werden opgebouwd, die dan plotseling door een plotselinge windvlaag weer ineen zakte. Overal langs de route verbaasde en vragende blikken: “Loopt u de Vierdaagse?” Op mijn positief antwoord volgde steevast: “Dan bent u wel erg vroeg!” Op het fabrieksterrein in Merm zijn vrijwilligers als druk bezig met het uitzetten van de dranghekken. Zo te zien komt hier een rustplaats.

Elst nader ik vandaag uit een heel ander richting. Ik moet de kruising nu recht oversteken en beland in een erg stille maar wel actieve hoofdstraat. Overal is men druk bezig om de terrassen, podia, erebogen, tapkasten, terrassen en installaties gereed te maken voor de aanstormende wandelaars. Hier wordt ik ook even begeleid door mijn zoon en vriend die beiden in Elst wonen. Of ze het gevoel hebben beleefd van een doorkomst, ik ben bang van niet. Voor de rest niets anders dan verbaasde gezichten.

Mobiele keuken C&E of E&C.

Buiten Elst, vlak voor het gehuchtje Lijnden, spot ik Carla en Erik. Ze zijn nog druk bezig met de opbouw maar …………….. de koffie was al klaar. Een snelle boterham en een babbel ging nog net. Tenslotte moest ik nog naar Zwolle. Na 5 minuten was ik weer weg. C&E, bedankt. In Valburg zit de gehele controleploeg nog gezellig aan de koffie in het zonnetje. Ook hier is het even schrikken. Zo vroeg ? Gelukkig verklaart mijn papiertje mijn vroege doorkomst. Voorbij Valburg en de autoweg is de fotograaf nog bezig met zijn werkplek als hij mij spot. Als eerste wordt ik deze 4Daagse door hem vastgelegd.

En zo verdwijnen de kilometers onder mijn voeten door en moet ik telkenmale bevestigen dat ik de 4Daagse loop. In Oosterhout geeft de tweede controleploeg dezelfde reactie. De weg gaat omhoog naar de ‘dijk’, die overvolle, drukkende, moordende, snikhete dijk. Afgezien van een enkel verkooppunt is de dijk een oase van rust. Een heerlijk ochtendzonnetje zet alles in een

Mijn ‘eigen’ salonorkestje

vriendelijk licht. Ruimte genoeg om stevig door te stappen. Halverwege, op een geïmproviseerd podium, staat een zanggroep wat te “chillen”, zoals dat tegenwoordig heet. Mijn passage blijft niet onopgemerkt. Eenieder gaat klaarstaan, ik krijg een bosje veldbloemen aangeboden en mag een verzoeknummer aanvragen. Helaas heb ik daar de tijd niet voor en met begrip van de muzikanten ga ik door. Bij de nieuwe brug “De Oversteek” wordt ik eindelijk ingehaald door een 50km-loper. Jeminéé, wat had die man een tempo.

Dat deze dag niet alles meezit, blijkt wel uit het staartje van de wandeltocht. Liep men vroeger door het gezellig gehuchtje tot aan de Waalbrug, nu werden de lopers al ver voor de bebouwing linksaf gestuurd door een braakliggend terrein om vervolgens een 2 km lange rechte weg met de brug aan de horizon weg te moeten werken. Jammer.

De entree in de stad is ook erg rustig. Dat zal straks wel anders zijn. Inmiddels wordt ik weer ingehaald, maar nu door een militair: waarschijnlijk een groene 40km-loper. Op de Wedren is alles nog in diepe rust, als ik om 09.55 uur  me laat uitscannen bij de Centrale Administratie. Bij de RADBOUDumc wordt in rap tempo de vragenlijst ingevuld, gewogen, bloed afgenomen en de hoeveelheid water gemeten in het bloed (vraag me niet hoe). V.w.b. de rest van deze dag: naar Vlijmen, douchen, omkleden en via de A50 naar Zwolle voor de herdenkingsdienst. Rond 20.30 uur weer thuis. Het was allemaal de moeite waard!  Morgen kan ik ‘uitslapen’!

Dag 2, 3 en 4

Opstaan om 05.30 uur, 07.15 aankomst bij RADBOUDumc en rond 07.30 uur gescand, koffie en vertrek.

‘Onze’ brandewijn smaakt velen goed.

Het rondje Wijchen loopt gesmeerd en rond 11.30 uur kan ik me melden bij de regimentsadjudant in Wijchen. Hier druppelen de nodige regimentsleden binnen. De soep smaakt goed; wat zout is nooit weg. Ook de rust van E&C/C&E*  (streep door wat niet van toepassing is) doet zich goed smaken. Een heerlijke pannenkoek, voor mij zonder spek. Na zo’n 20 minuten moet ik weer op pad bij gebrek aan zitvlees. Onderweg moet ik me nog even laten behandelen voor een muggensteek en na een lange rust bij het “huis met de overvolle tuin” wordt de 2e dag weer afgesloten met het bezoek aan de RADBOUDumc-post.

De beruchte derde etappe over o.m. de Zevenheuvelenweg heeft een bijzonder stukje voor de 30km-lopers: de kaarsrechte weg van Mook naar Groesbeek met wel een tweetal ‘molshopen’. Het begin en het eind van de weg heb ik al geregeld overgestoken bij diverse wandeltochten, o.m.  de Herfsttocht van sv De LAT. Een mooie weg met veel schaduw. Groesbeek zelf was weer schuifelen tot aan een militaire rust. Van hieruit was het niet ver naar het Groesbeek Canadian War Cemetery & Memorial. Vele wandelaars bezoeken dit kerkhof en diverse militaire detachementen brengen hier een eregroet. Niet ver hier vandaan staat de C&E verzorgingstent waar ik in ieder geval een Palmpje heb gedronken. De vaste hap ben ik even kwijt. Vlak voor Nijmegen nog enkele foto’s gemaakt van het geheel nieuwe schoolcomplex waar ik vroeger heb gezeten: van het oude MULO-gebouw en de sportzaal was niets meer terug te vinden.

De meeste pijn gaf de vierde dag. Niet aan de voeten, maar ‘tussen de oren’. Deze dag is DE DAG voor elke genist die de 4Daagse loopt: de ontvangst op het vlot ‘Paula’ door de regimentscommandant. Dat wil je niet missen! Dit jaar dus wel. De 30km gaat niet rechtsaf via Linden naar Cuijk maar gaat rechtdoor naar Heumen en verder naar de samenkomst van alle routes in Malden. Grrrrrrrrrrrrrrrr. Op dit punt stond gelukkig de gaarkeuken C&E gereed om deze ‘klap’ op te vangen. Een heerlijke Palm en sublieme gehaktballetjes lieten zich goed smaken. Hier heb ik gewacht op Karin en Miranda, twee dames van de wandelgroep uit Drunen. Die liepen voor het eerst de 4Daagse en wel op de 40km. Nadat ook zij even gerust hadden, ging het richting finish. De ‘Via Gladiola’ blijft een bijzondere ervaring. Je houd er van, maar ook weer niet! Kom daar maar eens uit. Rond 14.30 uur bereiken we de eindstreep; een belachelijk vroeg tijdstip. Dit moet ik

In the pocket!

niet al te vaak doen. Op de scanpost krijg ik mijn ‘achtje’ uitgereikt en een paar tenten verder de stempel in het wandelboekje.  Na mijn laatste bezoek aan het RADBOUDumc, nog even nagepraat met de dames en andere wandelaars uit de Langstraat. Het ‘meetingpoint De Turk’ zit helemaal vol, maar weer geen W4W-ers. Moe maar voldaan verdwijn ik uiteindelijk al fietsend en autorijdend richting ‘Rundhausen’. Het was me een 4Daagse wel!

Mijn dank gaat speciaal uit naar de Centrale Administratie voor de afwikkeling, het RADBOUDumc-team voor de prettige ontvangsten en zorg en het C&E-team voor de verzorging van de inwendige mens onderweg.

3 comments to Van 40 naar 30km; bijzonder!

  • Wil Zeebregts

    Bernard, weer een indrukwekkend verhaal! Ik neem aan dat je volgend jaar weer gewoon de 40 km loopt? Ik ben welk benieuwd hoe jij de 30 km hebt ervaren.

  • Peter Heesakkers

    Nou Bernard. Weer een mooi verslag van jou. Toch een van de inzenders op Beneluxwandelen waarnaar ik als eerste op zoek ga. Proficiat met het behalen van deze editie van de Vierdaagse. Voor jou dit keer met een rouwrandje helaas eromheen. Maar je kon er toch weer bij zijn. Mij hebben ze in 1985 de derde dag van “Apeldoorn” van het parkoers moeten plukken wegens plotseling overlijden van m’n moeder. In alle geval kun je er niettegenstaande het gebeuren weer een cijfertje bijspelden. Groet uit midden Eindhoven van een mede-inzender van Beneluxwandelen, en wandelaar natuurlijk.

  • Wel een heel bijzondere 4 daagse voor jou. Ja het is jammer dat de 30 niet de door Cuijk komt. Mis ik wel nu ik de laatste 2x noodgedwongen de 30 liep.

Leave a Reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

  

  

  

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.