Corona4Daagse – dag1

	Datum:	6 juni 2020
	Naam:	Corona4Daagse, dag 1
	Organisator:	Stichting 40 Mijl, Den Ham
	Plaats:	Vlijmen-Doeveren v.v.
	Aantal km’s:	30
	Duur ±:	7 uur
	Google Earth	GDB-file (Garmin)	GPX-file	Foto’s

De virtuele startboog in Den Ham

Na mijn drie ziekenhuisopnamen in okt-nov 2019 en gedurende de huidige coronaperiode, stond/staat het wandelen op een laag pitje. Ik liep wel wat tochtjes en ‘rondjes om de kerk’ in afwachting van wéér een ziekenhuisopname, maar dat was allemaal maar klein spul. En v.w.b. de vooruitzichten voor de Nijmeegse 4Daagse van 2020 was dit sowieso een ‘no-go’-evenement: revalideren zou het credo worden.

Corona heeft hier de klad in gegooid. Mijn verwachte opname werd door Corona naar de toekonst verschoven. Nou was ik daar niet echt rouwig om; in een ziekenhuis te worden opgenomen dat onder grote druk/stress bezig is Coronapatienten te redden was niet erg aanlokkelijk. En zolang het hier allemaal goed gaat, blijven we wandelen.

Zo viel mijn oog op de aankondiging van deze Corona4Daagse mars: 4 zaterdagen wandelen met een eigen gemaakte route, in je eigen omgeving op de door jouw gewenste afstand. Voor mij werd dit de 30 km, mijn N4D-afstand. Zo kan ik toch nog een 4Daagse lopen, maar dan vanuit thuis.

Centrum Drunen: stil en nat.

Om 06.00 uur gaat de wekker: opstaan, wandelkleren aan, eten, mijn proviand voor de dag verzamelen (er zijn tenslotte geen “wagenrusten”). Rond 07.00 uur ben ik startgereed. Ook al wordt het digitale startschot rond 07.30 uur gelost, ik ga alvast op pad. De buurt ligt nog op één oor en het fietspad wat ik volg heb ik helemaal alleen voor mij. In Drunen aangekomen, doorkruis ik het “zaken-/winkelcentrum”. Ook hier is het erg rustig.  Na verloop van tijd begint het zachtjes te miezeren: te weinig om nat te worden, teveel om droog te blijven. Na Drunen gaat het richting Waalwijk, waar ik nog net voor de bebouwing rechtsaf sla. Gelukkig is hier een flinke begroeing, waar ik gebruik van moet maken. Nadat de rust in mijn lijf is teruggekeerd, ga ik onder de A59 door en verlaat de bebouwing van Waalwijk.

“Zou ie wat laten vallen?”

Hier nader ik het café “t Snoekske”. Veel oudere lopers van de kennedymars  ’80 van de Langstraat hebben hier vroeger de 2e binnenrust beleefd/ontbeerd. Gelukkig is die rust later verplaatst naar Waalwijk, SG De Overlaat. Vanaf hier is het een lange, zonnige maar ook windderige polderweg, die de wandelaar uiteindelijk brengt in Doeveren. Voor mij zitten de eerste 15 km erop en is het tijd voor de lunch. Bij de protestantse kerk staat een mooi bankje in de zon en uit de wind, ideaal voor eenuitgebreide lunch. Af en toe krijg ik gezelschap van een klein schichtig hondje, die wel gezien heeft dat er mogelijk iets te halen valt. Ik moet opletten dat ie niet mijn boterhammen te pakken krijg.

Na ruim een kwartiertje ga ik weer op pad. Het hondje blijft mij zo’n 400 volgen tot boven op de dijk. Hier moet ik hem toch duidelijk maken, dat ze thuis niet zitten te wachten op een nieuwe kostganger. Na wat brullen en stampen op de grond heeft hij het in de gaten en rent terug naar zijn eigen logeeradres. Nu volgt een lang stuk over de Maasdijk, onderbroken door een onderdoorgang van de Heusdense tuibrug en de wallen van vesting Heusden om te eindigen bij het oord Hedikhuizen.

Vanaf hier gaat het in snel tempo over het fietspad langs de Haarsteegse Wiel: ik ben weer op bekend terrein. In een redelijk rechte lijn gaat het nu huiswaarts waar ik om 14:00 uur het tracken van de route kan stopzetten. Afgezien van die spaarzame druppels in de ochtend, een prachtige, zonnige dag om te wandelen. Nog 7 nachtjes slapen voor dag 2.

Op naar dag 2.