Rondje van Leerdam

	Datum:	28 september 2013
	Naam:	Rondje van Leerdam
	Organisator:	Stg Commissie “GLASSTADMARS” Leerdam
	Plaats:	Leerdam
	Aantal km’s:	40
	Duur ±:	9,5 uur
	Google Earth	Garmin-file	GPX-file	Foto’s

Vandaag een oude bekende gelopen: in het verleden 2x het rondje en 2x de kennedymars, waarbij de laatste km niet succesvol werd afgesloten. In 2010 gaf ik al na 22 km ‘de pijp aan Maarten’. Dus een hernieuwde kennismaking met de omgeving en de Glasstad was geen slecht idee. Het woord ‘hernieuwd’ is hier maar betrekkelijk. Diverse wandelverenigingen ‘crossen’ door dezelfde omgeving en ook de bloesemtocht draait hier zijn rondjes.

Enfin, rond 05.00 uur gaat de wekker en iets over zes sta ik in het bijna lege startlokaal. Na de inschrijving mag ik al gelijk weg, ondanks de webvermelding van 07.00 uur starten. Dat geeft me weer meer ruimte om onderweg rustig aan te wandelen, te genieten en foto’s te maken. De sluitingstijd is 17.00 uur, dus heb ik ruim 10,5 uur voor 40 km: ‘a piece of cake’. De route is, op en enkele kleine wijziging na, gelijk aan hetgeen me bekend is. In het begin is het nog donker en fris, maar als ik de meteorologen mag geloven, wordt het in de loop van de ochtend prima wandelweer.

In Asperen doet ze zon verwoede pogingen om boven de einder te komen; de lucht is in het oosten prachtig oranje als we over de oude omwalling lopen. Bij het verlaten van Asperen komen we op de route van de alom bekende Rode Kruis Bloesemtocht. Alleen kan men nu een kanon afschieten over de weg: enkel een enkele grijsgelokte wandelaar heel ver weg loopt kans getroffen te worden.

De natuur aan de oevers van de Linge ontwaakt en de heldere blauworanje lucht wordt gesierd met witte condensstrepen van hoogvliegende airliners. Langzaam loop ik in op een bekende uit het wandelaarspeloton. Aangekomen bij een vaste rustplaats van de Bloesemtocht, stuur ik een FB-berichtje met de vraag waar ik ergens uithang. Ben benieuwd wie het antwoord weet.

De eerste wagenrust komt in zicht, als ik de wandelaar met lange lokken bijhaal; Henk loopt weer een kennedymars en is op dit moment de laatste km-wandelaar. De post is ruim voorzien van drank, etenswaren en snoepgoed en ook al ben ik maar een 40-km wandelaar, ik mag ook aanzitten aan dit luxe ‘ontbijt’. Respect voor de dames die deze post in al heel vroeg in de kou hebben bemand. Gelukkig voor hen begint de zon zijn warmte af te geven.

We gaan door naar Gellicum, waar zo te zien iemand 50 is geworden, onder de verkeersweg door, langs het huis met het ‘everzwijn in ‘t groen’, op weg naar Rumpt. Ergens halverwege passeer ik een klein herdenkingskruis met bloemen in de berm ter nagedachtenis aan een wandelaar, die in 2005 tijdens een regenachtige bloesemtocht in 2005 hier overleed. Telkens als ik hier voorbij loop, moet ik aan dat moment denken. En ook nu leg ik een veldbloemetje neer bij het kruisje.

De oever van de Linge in Rumpt geeft mooie plaatjes. Van hieruit is het niet ver meer naar de eerste binnenrust in Beesd. “De Nooteboom” is ingewisseld voor “‘t Voorhuys”. Persoonlijk vond ik de eerste locatie een stuk gezelliger, maar enfin .. we zitten en de koffie smaakt goed. Hier werken we een stevig lunchpakket weg.

Na de rust beginnen we met het rondje “Heerlijkheid Mariënwaerdt”, met als bijzonderheid dat dit jaar we ‘met de klok mee lopen’. Vrij snel na Beesd loop ik Henk weer achterop. Gezamenlijk lopen we op naar de tweede wagenrust. Wel moeten daarvoor enkele kaarsrechte wegen worden bewandeld, waar we blijkbaar voor vele automobilisten niet te zien zijn: de plooien in mijn wandelbroek worden er finaal uitgereden. Jammer.

De wagenrusttent staat er weer prima bij: mooi in het zonnetje, waardoor het voor de dames prima is uit te houden en met tafels vol met eten- en drinkwaren en een berg snoepgoed waar je ‘u’ tegen zegt. Zou er een tandarts in de organisatie zitten? Henk gaat er ‘snel’ weer vandoor; hij heeft de tijd wel hardnodig. Ikzelf blijf nog wat zitten en hoor zodoende dat er maar zo’n 30 wandelaars op de 40 km zijn afgekomen. Jammer, want het weidse uitzicht, de gezelligheid en de prima verzorging verdienen meer.

Na voldoende te zijn gelaafd stap ik op, onder dankzegging voor de verzorging. Nog een laatste rechte weg naar de Appeldijk en daar rechtsaf het autovrije fietspad op. We zitten nu vlak bij het huis Mariënwaerdt. Vanaf hier loopt de Biersteeg (geen bier gezien) die over gaat in de Notenlaan, waar ‘alleen‘ geraapt mag worden. Helaas lopen er vele groepjes mensen, allemaal op zoek naar noten.

Langs maïsvelden, mooi omrand met duizenden veldbloemen, komen we uiteindelijk weer uit in Beesd in ‘t Voorhuys. Hier is bijna alles opgeruimd en na een kop koffie verdwijn ook ik naar de laatste binnenrust in de manege De Lappenheide. Weer in Rumpt aankomend, wordt dit dorp opgeschrikt door een colonne van, globaal geteld, zo’n 150 tractoren. Een toertocht met mooie oude tractoren, maar ook tractoren die zo uit het veld konden komen. Nou ja, de plaatselijke jeugd achter het stuur vond het allemaal ‘keigaaf’.

Ook nu moet een groot stuk provinciale weg worden bewandeld. Halverwege, bij Renoy, is gelukkig een klein restaurantje open met lekker aardbeienijs. Na deze – hoogstnoodzakelijke –  rust, voldaan naar de manege. Hier loop ik Henk weer achterop en samen vallen we het paardenwalhalla binnen: de een wat moeilijker dan de ander.

Het laatste deel van de route ga ik weer alleen door naar Leerdam, met o.m. een mooie oude haven en oude gebouwen. Een mooi traject met mooie plaatjes. Bij aankomst in het finishlokaal ontvang ik de broodnodige stempel en krijg ik een supergrote medaille voor de 40 km. En dat allemaal voor de € 3,50 die ik heb betaald. Waar doen ze het van?

Voor de verzorging hoef je hier niet weg te blijven. Een prima tocht in een mooie omgeving. Het is dan ook jammer dat er zo weinig animo is geweest voor deze twee tochten: 102 deelnemers voor de kennedymars en 34 deelnemers op de 40 km. Niettemin, hartelijk dank aan alle verzorgers en organisatoren.

En die tocht van 22 km, die vraagt om revanche. M.a.w., tot ziens.
V.w.b. de foto’s, deze keer een heel erg klein W4W-gehalte. Maar zodoende wel veel mooie natuur vast kunnen leggen.